مبانی اترنت ( بخش سوم )

فريم در لايه دوم

برای رمز كردن و ارسال جريان مستمر بيت ها ( داده ) بر روی رسانه انتقال داده فيزيكی ، عمليات گسترده ای می بايست انجام شود ولی برای مبادله اطلاعات عمليات فوق به تنهائی كافی نمی باشد . با تعريف يك ساختمان داده خاص،‌ امكان دريافت و ذخيره اطلاعات ضروری كه امكان بدست آوردن آنان توسط بيت های رمز شده وجود ندارد ، فراهم می گردد . اطلاعات زير نمونه هائی در اين زمينه می باشد :

- كدام كامپيوتر در حال مبادله اطلاعات با كامپيوتر ديگری است . - چه زمانی مبادله اطلاعات بين كامپيوترها شروع و چه زمانی خاتمه می يابد . - ارائه روشی برای تشخيص خطاء كه در زمان مبادله اطلاعات ممكن است اتفاق بيافتد . - كدام كامپيوتر امكان استفاده از محيط انتقال را برای برقراری يك مبادله اطلاعات بدست گرفته است .

فريم ،‌واحد داده در لايه دوم بوده و با استفاده از فرآيند framing تمامی عمليات كپسوله می گردد . هر استاندارد ممكن است ساختار خاصی را برای فريم تعريف كرده باشد . يك فريم از چندين بخش ( فيلد ) تشكيل می گردد . هر فيلد نيز از مجموعه ای بايت تشكيل شده است

زمانی كه كامپيوترها به يك رسانه انتقال داده متصل می گردند ، می بايست آنان از روشی به منظور استفاده از محيط انتقال برای ارسال پيام و آگاهی به ساير كامپيوترها استفاده نمايند . در اين رابطه از تكنولوژی های متعددی استفاده می گردد كه هر يك دارای روش مختص به خود برای انجام اين فرآيند می باشند . تمامی فريم ها ، صرفنظر از نوع تكنولوژی ، دارای يك سيگنال آغازين مشتمل بر دنباله ای از بايت ها می باشند .

تمامی فريم ها شامل اطلاعات نامگذاری نظير نام گره مبداء ( آدرس MAC ) و نام گره مقصد ( آدرس MAC ) می باشند .

اكثر فريم ها دارای تعدادی فيلد خاص نيز می باشند . در برخی تكنولوژی ها ، يك فيلد طول مسئوليت مشخص نمودن طول واقعی يك فريم بر حسب بايت را برعهده دارد . برخی فريم ها دارای يك فيلد "نوع " می باشند كه پروتكل لايه سوم كه درخواست را ارسال نموده است ، مشخص می نمايد .

علت ارسال فريم ها ،‌ دريافت داده لايه های بالاتر از مبداء به مقصد مورد نظر است . بسته داده دارای دو بخش مجزاء می باشد : داده User Application و بايت های كپسوله شده برای ارسال به كامپيوتر مقصد . در اين رابطه ممكن است بايت های ديگری نيز اضافه گردد . فريم ها دارای‌ يك حداقل طول برای فرآيند تنظيم زمان می باشند . در فريم های استاندارد IEEE ، بايت های LLC نيز در فيلد داده قرار می گيرند . زير لايه LLC ، داده پروتكل شبكه ، يك بسته اطلاعاتی IP را دريافت و اطلاعات كنترلی را به آن اضافه نموده تا شرايط مناسب برای توزيع بسته های اطلاعاتی به مقصد مورد نظر فراهم گردد .

تمامی فريم ها به همراه بيت ها ، بايت ها و فيلدهای مربوطه مستعد خطاء از منابع متعددی می باشند. فيلد FCS ( برگرفته از Frame Check Sequence ) شامل يك مقدار عددی است كه توسط گره مبداء و بر اساس داده موجود در فريم محاسبه می گردد . پس از محاسبه FCS ،‌ مقدار استخراج شده به انتهای فريم ارسالی اضافه خواهد شد . زمانی كه گره مقصد ، فريم را دريافت می نمايد ،‌مجددا" مقدار FCS محاسبه و با مقدار موجود در فريم مقايسه می گردد . در صورتی كه دو عدد با يكديگر متفاوت باشند ، نشاندهنده بروز خطاء در زمان ارسال اطلاعات می باشد . در چنين مواردی ،‌فريم دورانداخته شده و از گره مبداء درخواست می شود كه مجددا" اطلاعات را ارسال نمايد .

برای محاسبه FCS از سه روش عمده استفاده می گردد :

روش اول : ( Cyclic Redundancy Check (CRC ، محاسبات را بر روی داده انجام می دهد .

روش دوم : Two-dimensional parity : در اين روش با اضافه كردن بيت هشتم ، زوج و يا فرد بودن تعداد يك های موجود در فريم مشخص می گردد .

روش سوم : Internet checksum : در اين روش مقدار تمامی بيت های داده با يكديگر جمع می گردد .

1397/04/10 بازگشت